Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Ένας για όλους και όλοι για έναν...



Η Λαϊκή Επιτροπή Παλλήνης , όπως και όλες οι Λαϊκές Επιτροπές, αυξάνει την δράση της στην έκφραση της ταξικής – λαϊκής αλληλεγγύης με στόχο η λαϊκή οικογένεια να σταθεί στα πόδια της και να πάρει την υπόθεση στα χέρια της διεκδικώντας όσα δικαιώματα της ανήκουν.
Η ταξική διεκδίκηση και η αλληλεγγύη δεν μπαίνει από τις Λαϊκές Επιτροπές με τη μορφή της φιλανθρωπίας ή του εθελοντισμού που υποκαθιστούν την κρατική ευθύνη στην κατεύθυνση της «διατήρησης της κοινωνικής συνοχής» όπως προβάλλουν οι δήμοι , διάφορα ιδρύματα , ΜΚΟ, η Εκκλησία και άλλοι φορείς που αναπτύσσουν τέτοια δραστηριότητα. Δεν μπαίνει στη λογική της φιλανθρωπίας και του εθελοντισμού που προωθούν συστηματικά με διάφορες παραλλαγές ΜΚΟ, Εκκλησία, φασιστοειδή της «Χρυσής Αυγής» με την εκδοχή αλληλεγγύης «μόνο στους Έλληνες» έως τη λογική της ανταλλακτικής οικονομίας, το κίνημα της «πατάτας», για τη διαχείριση της φτώχειας.
 Μαχητική έκφραση στήριξης των ανέργων, των εργατικών οικογενειών και των παιδιών τους, θεωρώντας την ταξική αλληλεγγύη ως στοιχείο της συνολικής δράσης και όχι κάτι ξεχωριστό.

Η ταξική αλληλεγγύη, προωθείται συνδυασμένα με την οργάνωση της πάλης για τα εργατικά προβλήματα, τα προβλήματα στις γειτονιές, μέσα από τα σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές και όχι από ξεχωριστές δομές που επιδιώκουν να συγκαλύψουν τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, να εξοικειώσουν ανέργους και εργαζόμενους με τη φτώχεια, τη φιλανθρωπία, την ελεημοσύνη, να ξεκόψουν το λαό από τον οργανωμένο, συλλογικό, ταξικό αγώνα. Η ταξική αλληλεγγύη αναπτύσσεται στην καθημερινή δράση, σε μαζική κλίμακα, σε καθένα που υποφέρει.

Το «Ένας για όλους και όλοι για έναν» έγινε το σύνθημα που ενώνει, αγωνιστικά και οργανωμένα, όλους αυτούς που πλήττονται απ’ την επίθεση του σάπιου πολιτικού συστήματος (πλουτοκρατίας, κυβερνήσεων, Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ).

Έλα σε επαφή με την Λαϊκή Επιτροπή, για να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον, για να λύσουμε από κοινού τα προβλήματα που μας δημιουργεί η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, για να μην υπάρχει κανείς μόνος και αβοήθητος.